|
Gordon Strachan urodził się 9 lutego 1957 roku w stolicy Szkocji, Edynburgu. Były piłkarz takich klubów jak Dundee United (1974-1977), Aberdeen (1977-1984), Manchester United (1984-1989), Leeds United (1989-1995), czy w końcu Coventry City (1995-1997), w którym jego piłkarska kariera dobiegła kresu. Gordon Strachan, bo to właśnie jego dotyczy powyższy opis, ma także na swoim koncie 50 spotkań w narodowych barwach, co pozwoliło mu na wejście do Galerii Sław Szkockiego Futbolu (Scotland Football Hall of Fame). Na boisku Strachan był agresywnie grającym, zwinnym prawym pomocnikiem. Aktualnie zajmuje się trenerką. Popularny "Strach" karierę rozpoczął w zespole z Dundee, jednak na dobre zasłynął jako zawodnik Aberdeen FC. Warto podkreślić, że w latach 80. zespół z ponad już stuletnią tradycją święcił największe sukcesy w historii klubu. Z Aberdeen Gordon Strachan dwukrotnie wygrywał w rozgrywkach szkockiej ekstraklasy, zdobył trzy puchary krajowe, zasłynął też na międzynarodowej arenie, gdzie "The Dons" wywalczyli Puchar Zdobywców Pucharów i Superpuchar Europy. Menedżerem znakomitej ekipy był słynny na Wyspach szkoleniowiec - Sir Alex Ferguson, pod wodzą którego Strachan grał jeszcze później w drużynie "Czerwonych Diabłów".
Na Old Trafford Strachan trafił w wieku 27 lat. Do klubu ściągnął go ówczesny trener Ron Atkinson za około 500 tysięcy funtów. Początkowo "Strachowi" dobrze wiodło się w zespole z Manchesteru, jednak wraz z upływem czasu tracił formę, by ostatecznie na dłużej zasiąść na ławce rezerwowych. Łącznie Strachan zagrał w United 195 spotkań, w których 38 razy wpisywał się na listę strzelców.
W 1989 roku Gordon Strachan podpisał kontrakt z Leeds United, które wtedy grało zaledwie na zapleczu ekstraklasy. Dobra gra szkockiego zawodnika i całego zespołu zaowocowała powrotem po ośmiu latach do najwyższej klasy rozgrywkowej, a Leeds jako beniaminek zajęło nawet zaskakująco wysokie 4. miejsce w tabeli ligowej. W 1992 roku "Pawie" ze Strachanem w składzie zdobyły ostatnie jak dotąd w historii klubu mistrzostwo Anglii. Nasz bohater mógł liczyć na pewne miejsce w składzie zespołu, w którym był jednym z liderów. Następnym klubem w piłkarskiej karierze, a jak się później okazało także ostatnim, naszego ogromnie doświadczonego wtedy bohatera było Coventry City. Na Highfield Road, gdzie nie grał regularnie w podstawowej "jedenastce", ściągnął go Ron Atkinson. Ten sam, który kilkanaście lat wcześniej sprowadzał Strachana do Anglii z Aberdeen. Właśnie w Coventry City Strachan miał pierwszy kontakt z pracą trenerską. Był bowiem grającym asystentem Atkinsona. W nowej roli Strachan pomógł drużynie w sezonie 1995/1996 ulegnąć relegacji z powstałej niespełna kilka lat wcześniej Premiership. W listopadzie 1996 roku, po nominacji Atkinsona na stanowisko dyrektora piłkarskiego w Coventry, Gordon Strachan został menedżerem zespołu. Jako piłkarz, grywał jeszcze do zakończenia sezonu, a ostatni mecz w zawodowej karierze rozegrał już jako czterdziestolatek. Strachan wydźwignął Coventry City z fatalnej wręcz sytuacji, a sytuacja z tego pamiętnego sezonu przeszła do historii. Coventry uniknęło spadku po odjęciu przez FA Middlesbrough trzech punktów i przegranej w dość dramatycznych okolicznościach w ostatniej kolejce Sunderlandu. Strachan wraz z Coventry rywalizował w Premier League aż do 2001 roku, kiedy to w końcu zespołowi nie udało się utrzymać. Tuż po rozpoczęciu sezonu Division One 2001/2002 Gordon Strachan został zwolniony ze stanowiska menedżera.
Już po kilku tygodniach znów pracował jednak w zespole z Premiership. Tym razem zastąpił Stuarta Gray'a w Southampton. W pierwszym sezonie zajął w zespołem 11. miejsce w lidze, a już w kolejnym "Święci" byli na ósmej lokacie, grali też w finale Pucharu Anglii, gdzie ulegli Arsenalowi Londyn 0:1. Jako, że "Kanonierzy" mieli zapewniony awans do Champions League, do Pucharu UEFA zakwalifikowano Southampton (zwycięstwo, czy w poszczególnych przypadkach udział w finałowym meczu, w krajowym pucharze dawało możliwość gry w tych rozgrywkach). W marcu 2004 roku Gordon Strachan ogłosił rezygnację z pracy. Nie zamierzał przedłużać wygasającego po sezonie kontraktu i odszedł z klubu wcześniej, chcąc - jak wtedy mówił - więcej czasu poświęcić rodzinie.
Po odejściu Bertiego Vogtsa z posady selekcjonera reprezentacji Szkocji, to właśnie Strachan był jednym z faworytów na objęcie jego miejsca, ostatecznie jednak do tego nie doszło, a wkrótce Strachan odrzucił także ofertę Portsmouth. 1 czerwca 2005 roku powrócił do trenerskiej pracy, kiedy to został zatrudniony przez Celtic Glasgow. Jednymi z jego pierwszych transferów po przyjściu na Parkhead było sprowadzenie między innymi dwóch Polaków - Macieja Żurawskiego i Artura Boruca
Post został pochwalony 0 razy
Na Old Trafford Strachan trafił w wieku 27 lat. Do klubu ściągnął go ówczesny trener Ron Atkinson za około 500 tysięcy funtów. Początkowo "Strachowi" dobrze wiodło się w zespole z Manchesteru, jednak wraz z upływem czasu tracił formę, by ostatecznie na dłużej zasiąść na ławce rezerwowych. Łącznie Strachan zagrał w United 195 spotkań, w których 38 razy wpisywał się na listę strzelców.
W 1989 roku Gordon Strachan podpisał kontrakt z Leeds United, które wtedy grało zaledwie na zapleczu ekstraklasy. Dobra gra szkockiego zawodnika i całego zespołu zaowocowała powrotem po ośmiu latach do najwyższej klasy rozgrywkowej, a Leeds jako beniaminek zajęło nawet zaskakująco wysokie 4. miejsce w tabeli ligowej. W 1992 roku "Pawie" ze Strachanem w składzie zdobyły ostatnie jak dotąd w historii klubu mistrzostwo Anglii. Nasz bohater mógł liczyć na pewne miejsce w składzie zespołu, w którym był jednym z liderów. Następnym klubem w piłkarskiej karierze, a jak się później okazało także ostatnim, naszego ogromnie doświadczonego wtedy bohatera było Coventry City. Na Highfield Road, gdzie nie grał regularnie w podstawowej "jedenastce", ściągnął go Ron Atkinson. Ten sam, który kilkanaście lat wcześniej sprowadzał Strachana do Anglii z Aberdeen. Właśnie w Coventry City Strachan miał pierwszy kontakt z pracą trenerską. Był bowiem grającym asystentem Atkinsona. W nowej roli Strachan pomógł drużynie w sezonie 1995/1996 ulegnąć relegacji z powstałej niespełna kilka lat wcześniej Premiership. W listopadzie 1996 roku, po nominacji Atkinsona na stanowisko dyrektora piłkarskiego w Coventry, Gordon Strachan został menedżerem zespołu. Jako piłkarz, grywał jeszcze do zakończenia sezonu, a ostatni mecz w zawodowej karierze rozegrał już jako czterdziestolatek. Strachan wydźwignął Coventry City z fatalnej wręcz sytuacji, a sytuacja z tego pamiętnego sezonu przeszła do historii. Coventry uniknęło spadku po odjęciu przez FA Middlesbrough trzech punktów i przegranej w dość dramatycznych okolicznościach w ostatniej kolejce Sunderlandu. Strachan wraz z Coventry rywalizował w Premier League aż do 2001 roku, kiedy to w końcu zespołowi nie udało się utrzymać. Tuż po rozpoczęciu sezonu Division One 2001/2002 Gordon Strachan został zwolniony ze stanowiska menedżera.
Już po kilku tygodniach znów pracował jednak w zespole z Premiership. Tym razem zastąpił Stuarta Gray'a w Southampton. W pierwszym sezonie zajął w zespołem 11. miejsce w lidze, a już w kolejnym "Święci" byli na ósmej lokacie, grali też w finale Pucharu Anglii, gdzie ulegli Arsenalowi Londyn 0:1. Jako, że "Kanonierzy" mieli zapewniony awans do Champions League, do Pucharu UEFA zakwalifikowano Southampton (zwycięstwo, czy w poszczególnych przypadkach udział w finałowym meczu, w krajowym pucharze dawało możliwość gry w tych rozgrywkach). W marcu 2004 roku Gordon Strachan ogłosił rezygnację z pracy. Nie zamierzał przedłużać wygasającego po sezonie kontraktu i odszedł z klubu wcześniej, chcąc - jak wtedy mówił - więcej czasu poświęcić rodzinie.
Po odejściu Bertiego Vogtsa z posady selekcjonera reprezentacji Szkocji, to właśnie Strachan był jednym z faworytów na objęcie jego miejsca, ostatecznie jednak do tego nie doszło, a wkrótce Strachan odrzucił także ofertę Portsmouth. 1 czerwca 2005 roku powrócił do trenerskiej pracy, kiedy to został zatrudniony przez Celtic Glasgow. Jednymi z jego pierwszych transferów po przyjściu na Parkhead było sprowadzenie między innymi dwóch Polaków - Macieja Żurawskiego i Artura Boruca
Post został pochwalony 0 razy
